ในวันนี้เราจะมารู้จักกันกับความรักของผมอีกสักหน้าหนึ่งกันก่อนนะครับ
การที่เรา แอบชอบเพื่อนสนิทอยู่นี่ ไม่รู้เหมือนกันครับว่าตัวผมเองมันคิดยังไงกับเพื่อนคนนี้นะครับ
วันนี้ผมจะบอกความรักของผมกับเธอนี้นะครับให้เพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามาดูในบล็อกนี้ว่ามันเป็นยังไงนะฮะ
คนที่ผมแอบชอบอยู่คืออักษรย่อ "อ" ทั้งชื่อจริงและชื่อเล่น (อ้อมเองครับ)
การที่ผมแอบชอบเพื่อนที่อยู่ในห้องเรียนนี้ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองมันคิดยังไงกับเธอคนนี้ ผมเองจะเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กๆเลยนะครับ
ช่วง ประถมศึกษา ----- ในช่วงที่ผมเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนบ้านผมเองครับ ในช่วงนั้นความรักของผมเองก็ยังไม่มีอะไรหรอกครับ พอผมเรียนอยู่ชั้น ป.4 หรือ ป.5 นี่แหละครับ มีเพื่อนผมเองที่อยู่ในห้องเดียวกันแหละครับ มันชอบมาแซวผมว่า "ไอ้อาร์ชอบแพร" มันก็ชอบแซวผมอย่างนี้จนจบ ป.6 เลยนะครับ ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับ แพร หรอกครับแค่เราเป็นเพื่อนกันก็เท่านั้นแหละไอ้พวกนี้มันชอบมายุให้คนอย่างผมไปรักกับคนนั้นกับคนนี้ นี่คือความรักช่วงประถมศึกษาของผมเองครับ
ช่วง มัธยมศึกษาตอนต้น ----- ในช่วงที่ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษานี่แหละที่ผมเองก็ติดตามเรื่องความรักของผมมาตั้งแต่ ม.2 เลยครับ ในช่วงนั้นมีรุ่นพี่ อยู่คนหนึ่งที่มาบอกว่าผม นี้แอบชอบเพื่อนที่อยู่อีกห้องหนึ่ง เพราะว่าเธอนั้นทั้งน่ารัก และนิสัยดี การเรียนก็ดีเหมือนกันครับ พอดีช่วงนั้นผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันครับว่าผมนี้ชอบใครหรือยัง แม้กระทั่งคำว่ารัก ช่วงนั้นผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าความรักคืออะไร จนกระทั่งที่ผมนั้นเรียนอยู่ประมาณชั้น ม.3 ผมเองก็เริ่มแอบมองผู้หญิงคนนี้ ("อ") ผมรู้รู้ว่าความรักครั้งแรกของผมเกิดขึ้นแบบโดยไม่รู้เรื่องมาก่อนเลยครับ ในช่วงนั้นความรักของผมก็เป็นเหมือนกับการที่เรา แอบรักเขาข้างเดียว หรือที่เรียกว่า รักเขาแค่เพียงสายตา ผมเองก็ได้แค่มองหรอกครับในช่วง ม.ต้น เพราะว่าผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าชื่อเธอชื่ออะไร ในช่วงม.ต้นความรักของผมมันก็แห้วแล้วครับ
ช่วง มัธยมศึกษาตอนปลาย ----- ในตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย นี้แหละผมเองก็ถือว่าเป็นพรหมลิขิตแหละครับที่ทำให้ผมก็บเธอเรียนห้องเดียวกันครับ และจะช่วยทำให้ผมรู้จักเธอมากกว่าตอนที่เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ผมเองก็ได้แต่เฝ้ามองเธอหรอกครับ และก็พูดหยอกล้อ เล่นกับเธอเหมือนกับเพื่อนของผมทุกๆคนที่ผมรู้จัก แต่ผมเองก็เก็บความรักซึ่งเป็นความลับที่เก็บมาเกือบ 5 ปี จนกระทั่งที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม.6 ผมเริ่มใช้โทรศัพท์ และผมเองก็มีเบอร์โทรของเธอนี้แหละฮะ ผมเริ่มจะส่งข้อความไปหาเธอเกือบทุกวัน เลยครับ ผมเองก็เริ่มจะส่งไปบอกรักเธอแล้ว และบอกว่าแอบชอบเธออยู่นะ ไม่กล้าบอกเธอตรง ฉันเองจึงต้องส่งข้อความไปหาเธอเกือบทุกวันเลยครับ ที่ผมส่งไปประมาณ 100 กว่าฉบับนู่นแนะ แต่ข้อความที่เธอส่งมาหาผม ตั้ง 2 ฉบับ ครับ ส่วนฉบับแรกที่เธอส่งมาก็คือ "ก่อนนอนอย่าลืมหลับตานะ...เดี่ยวนอนไม่หลับ ขอให้หลับฝันดีนะ..(^.^)" และอีกฉบับหนึ่งที่เธอส่งมาอีกก็คือ "เราขอบคุณนะ สำหรับของขวัญ ขอให้หลับฝันดีนะ (^.^)" ซึ่งในข้อความฉบับนี้เป็นข้อความล่าสุดที่ผมได้รับจากเธอ "อ" ผมเองก็ยังคิดอยู่เสมอว่า เธอคงไม่มาสนใจคนอย่างผมหรอกครับ ผมเองก็ได้แต่หวังลมๆแล้งๆว่าสักวันหนึ่งเธอจะมองมา ความรักของผมกับเธอนี้ ผมเองก็เปรียบเธอเป็นเจ้าหญิงขี้อาย และตัวผมก็เป็นเจ้าชายเย็นชา และผมจึงตั้งฉายาผมกับเธอว่า "เจ้าหญิงขี้อายกับเจ้าชายเย็นชา" และช่วงนี้ผมเองก็เรียนอยู่ชั้น ม.6 เทอม 2 แล้วครับ อีกไม่เกิน 3 เดือนผมกับเธอคงต้องไปเรียนต่างที่ต่างโรงเรียนกันนะครับ วันนี้ผมมีกลอนมาฝากเหมือนกันฮะ
เรามาพบกับกลอนแต่งให้เธอ (อ้อมไงจ๊ะ)
รักเขาข้างเดียวเหมือนเกียวเชือด
เขารักเราเผื่อเลือกหารู้ไม่
************
แอบรักเธอเสมอ
สักวันเธอคงจะเจอ
คำว่ารักจากฉัน
แม้ว่ามันอาจสูงไป
หัวใจฉันยังรอเธอ...เสมอ อ้อม
************
1คน1ความคิด
1ชีวิตของฉันคือเธอ
************
ฉันเองก็ยังรอเธอหันมาเสมอนะครับ จะขออยู่เคียงข้างเธอเสมอ แม้ว่าเธอไม่เคยมีฉันอยู่ในสายตาเลยก็ตาม จะขอรักเธออย่างนี้ต่อๆไปนะครับ อ้อม
จากเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
จบแว้ววว......ลาก่อนครับ บ้ายบาย..รักนะจุ๊บจุ๊บ("อ")
(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)(^.^)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น